Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Ενσυνείδητη ΔΙΑ-κριση



Η χαρά και η θλίψη όλων των συν-αισθημάτων δεν ανήκει σε Εμάς.
Είναι γνώρισμα των ελαττωμάτων που είναι κυρίαρχα μέσα μας .
Κάθε πράξη που τελείται τους δίνει το γνώρισμα της χαράς όταν τα θρέφεις
ή της λύπης όταν τα θίγεις !

Και η Ψυχή είναι αθέατος θεατής της δράσης μας.
Φωνάζει απελπισμένα να ακουστεί μέσα από τα πέπλα του εφήμερου ,
μα δεν ακούμε την Φωνή της ,
παρά μόνο σαν βοτσαλάκι που το χτυπάει το κύμα
ταξιδεύει για να βρει τον προορισμό της .

Σε έναν κόσμο που βασιλεύει η διττότητα είναι προφανές ότι θα υπάρχει η έννοια της διάκρισης , της σύγκρισης και του διαχωρισμού των πραγμάτων .
Υπάρχουν δύο είδη διάκρισης  
1.       Διάκριση εν αγνοία
2.       Ενσυνείδητη ΔΙΑ-κριση

Η διάκριση εν αγνοία με μαθηματικό τρόπο οδηγεί στον εγωισμό , την ματαιοδοξία , τον φανατισμό και την ανευθυνότητα .
Η διάκριση εν αγνοία είναι φυσικό επακόλουθο του ότι είμαστε απόλυτα ελεγχόμενοι από το εγώ και τα παιδιά του ( ελαττώματα ) .
Όμως , το εγώ είναι τα δεσμά που μας κρατάνε στον διαχωρισμό , την διαμάχη και την αντιπαλότητα , πώς θα μπορούσαμε να τα χαλιναγωγήσουμε και να τα διαλύσουμε ;

Η Ενσυνείδητη ΔΙΑ-κριση οδηγεί στην ΖΕΥ-ξη των αντιθέτων .
Με την Ενσυνείδητη ΔΙΑ-κριση επέρχεται η πολυπόθητη ΖΕΥ-ξη όλων των θεάσεων κι αυτό μας οδηγεί στην Απόλυτη Ισορροπία , της οποίας  προάγγελος είναι η Ακεραιότητα .
Η Ακεραιότητα στην ουσία είναι η μη προθυμία για κρίση , διαχωρισμό , που οδηγεί στην πλήρως ενοποιημένη Αλήθεια  της Φύσης .
Μέσα από την Απόλυτη Ισορροπία λουζόμαστε το Ένα και Μοναδικό Αληθινό Αίσθημα , αυτό της Αγάπης .

Μέσα από την δράση επέρχεται η έννοια της κατανόησης των όποιων θεάσεων έχουμε  και μέσω της κατανόησης δεχόμαστε το γνώρισμα της επίγνωσης του πράττειν .
Με την βοήθεια της επίγνωσης  εισερχόμαστε  στον Αυθεντικό κόσμο της  Μετουσίωσης ,
μέσω της οποίας οδηγούμαστε στην Απολυτότητα της Ακινησίας  που είναι ο μόνος τρόπος για να παρακάμψουμε τον Νόμο ( Κάρμα ) .

Η Ανώτερη έννοια της πράξης είναι στο Πεδίο της Ακινησίας 

Η Ακινησία μεταφράζεται σε δύο επίπεδα :
Στις μη επιθυμίες στο επιφανειακό και στην Αγνότητα των προθέσεων στο Ουσιαστικό .

Αυτή η επίγνωση μας βοηθάει να χτίσουμε την Αγνότητα μέσα μας , που την κατάλληλη στιγμή θα λάβει το Χρίσμα της Άφθαρτης Προμήθειας Φλόγας , η οποία κάνει την Θεία Θυσία να εισέλθει στην Νομοτέλεια της Δράσης-Αντίδρασης με σκοπό να την Ακινητοποιήσει μέσω της Θείας Ισορροπίας .
Η Ενσυνείδητη ΔΙΑ-κριση  επέρχεται μόνο μέσω της Άφθαρτης Προμήθειας Φλόγας , η Θυσία της οποίας είναι να κατέλθει στο σκοτάδι και να το Φωτίσει .

Η έννοια της Θυσίας είναι μείζον προϋπόθεση για την πορεία μας !
Εδώ , στον κόσμο των εγκλημάτων , Θυσία είναι να αποδεχτείς με υπευθυνότητα τα πεπραγμένα σου με την επίγνωση του μαθήματος και της Δύναμης που σου προσδίδουν αυτά !
Έτσι Ηρωοποιείται το Πνεύμα μας και διαμέσου της Ηρωοποίησης καλούμε την Χριστική Άφθαρτη Φλόγα να κάψει τα δεσμά μας .
Ο φυγόπονος δεν έχει την χαρά της Θυσίας αλλά της επανάληψης !
Πώς θα Θυσιαστεί το Άφθαρτο αν πρώτα εμείς δεν έχουμε την δύναμη να θυσιάσουμε τον εαυτό μας ;;
Μέσα από τα δαιδαλώδη πεδία του νου καλούμαστε να ΔΙΑ-κρίνουμε Ενσυνείδητα όλα αυτά που μας κρατούν δέσμιους των παθών και των επιθυμιών μας .
Εκεί ενυπάρχει η Δημιουργική θλίψη της μετατροπής των ελαττωμάτων σε Αρετές .
Η Δημιουργική θλίψη είναι το γνώρισμα του Μεγάλου Έργου που συμβαίνει στο εσώτερο μας , είναι η θλίψη των ελαττωμάτων που θρηνούν την απουσία τους από την δράση .
Μόνο μέσα από την Δημιουργική θλίψη επέρχεται η Αληθινή και Ολοκληρωτική Κάθαρση .
Όλα τα άλλα αποτελούν απλά και μόνο βαρύγδουπες θεωρίες ,
όπως άλλωστε και η ζωή μας είναι από μόνη της μια θεωρία ,
γι`αυτό και συνεχώς ανατρέπεται .
Μόνο το Άφθαρτο μπορεί να Μετουσιώσει το φθαρτό σε Ζωή !!!
Μέσα από την Ενσυνείδητη ΔΙΆ-κριση λαμβάνουμε το Αίσθημα της Υπευθυνότητας  για να επέλθει η πολυπόθητη ΖΕΎ-ξη του Όλου σε ΈΝΑ .
Μόνο μέσα στο ΈΝΑ ενυπάρχει το Εμείς .

Γι`αυτό , Αγαπημένοι μου
Ας είμαστε Ειλικρινείς και Υπεύθυνοι με τον Εαυτό μας ,
για να γευθούμε την Θεία Ελευθερία από τα δεσμά μας .





















Χαράλαμπος Γιαννόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου