Περί Ελευθερίας !!!

Κάπου σε ένα μακρινό και δύσβατο μέρος ζούσε ένα ζευγάρι με τον γιό τους .

Είχαν ένα μικρό σπίτι στην κορυφή ενός βουνού και ζούσαν ήρεμα και σε αρμονία με το περιβάλλον .

Μια μέρα ο γιός πήγε στον κάμπο με την μητέρα του για να πάρουν τα αναγκαία αγαθά για το σπιτικό τους και καθώς γυρνούσαν ρώτησε την μητέρα του για κάποια πράγματα που άκουσε εκεί κάτω και τον είχαν ενθουσιάσει .

Η μητέρα , όμως , του είπε ότι θα ήταν καλύτερα να τα συζητήσει με τον πατέρα του και τον συμβούλεψε να απομνημονεύσει τον δρόμο από τον κάμπο προς το σπίτι .

Ήταν μεσημέρι όταν έφτασαν στο σπίτι και ο μικρός έτρεξε γεμάτος ενθουσιασμό προς τον πατέρα του για να του διηγηθεί όσα έμαθε στον κάμπο !

·         Πατέρα , πατέρα , σήμερα που πήγα στον κάμπο έμαθα κάποια πράγματα και θέλω να τα μοιραστώ μαζί σου .

·         Μάλιστα παιδί μου , ας πάμε μια βόλτα και εν τω μεταξύ ξεκίνα να μου μιλάς για όλα αυτά που έμαθες .

·         Ναι πατέρα .

Αυτά που θα σου πω είναι η αλήθεια που μου αποκάλυψαν !!!

Άκουσα ότι  είμαστε ελεύθερα όντα που μπορούμε να κάνουμε ότι επιθυμούμε  ,  ότι έχουμε ελεύθερη βούληση και άρα είμαστε φύσιν ελεύθεροι !
Υπάρχουν διδάσκαλοι που διδάσκουν διάφορες θεωρίες και πρακτικές ,

που έχουν σαν στόχο την φώτιση .

Επίσης άκουσα κάτι πολύ ενδιαφέρον , ότι θα πρέπει να κρατάμε μυστικά αυτά που βλέπουμε και βιώνουμε στον ύπνο μας ή με κλειστά μάτια από τους άλλους γιατί τότε χάνεται η όποια ιδιότητα κερδίσαμε από τις πρακτικές !

·         Μάλιστα !

Ο πατέρας καθώς περπατούσε με τον γιο του παρέμεινε σιωπηλός για λίγο .

Τότε ο γιός είπε : 

·         Πατέρα δεν θα μου πεις κάτι για αυτά ;

Και ο πατέρας είπε :

·         « Όταν είμαι σιωπηλός , να ανησυχείς

         Όταν δρω δυναμικά , να γελάς

         Όταν μιλάω γαλήνια , έχε την Θύρα ανοιχτή »

Το παιδί άκουσε με έκπληξη αυτά τα αινιγματικά λόγια και ρώτησε :

·         Πατέρα , τι εννοείς ;

Τότε εκείνος ἐσκυψε και μάζεψε μικρές πέτρες στα χέρια του.

Σηκώθηκε όρθιος κοίταξε τον γιό του στα μάτια και άρχισε να του τις πετά !

·         Πατέρα , γιατί το κάνεις αυτό , σταμάτα σε παρακαλώ !

Εκείνος όμως συνέχισε να του πετά πέτρες γελώντας δυνατά .

·         Μα καλά δεν βλέπεις τι κάνεις ;;
Δεν καταλαβαίνεις ότι με ενοχλείς ;;;

Ο πατέρας όμως συνέχισε και το γέλιο του δυνάμωσε .

·         Έλεος πατέρα ! Σου είπα ότι με ενοχλεί αυτό που κάνεις . Τι δεν καταλαβαίνεις ;;;

Το παιδί είχε κοκκινίσει από τα νεύρα του και φώναζε με επιτακτικό ύφος να σταματήσει !

Κι εκείνος σταμάτησε ξαφνικά να πετά πέτρες και να γελά και του λέει :

·         Γιατί φωνάζεις και νευριάζεις , παιδί μου ;

Είμαι ελεύθερος να πράττω ότι επιθυμώ κι αυτή τη στιγμή επιθυμώ να σου πετάω πέτρες .
Προς τι ο θυμός σου ;

·         Ναι αλλά αυτό που κάνεις παραβιάζει την δική μου ελευθερία , πατέρα .

·         Μάλιστα . Άρα αυτό που εγώ θεωρώ ελευθερία είναι προϊόν της δικής μου βούλησης , συνεπώς δεν είναι απαραίτητο να εκφράζει και εσένα .

·         Σωστά , πατέρα !

·         Άρα αφού υπάρχει ο περιορισμός στην θέαση του καθενός , πόσο ελεύθερος είσαι τελικά ;

·         Είμαι ελεύθερος να αποφασίζω το καλύτερο για εμένα .

·         Άρα παιδί μου , όλα γυρνάνε γύρω από εσένα ;

·         Ναι , πατέρα !

·         Έχεις αναρωτηθεί ποιόν εσένα εννοείς ;

·         Πως το εννοείς πατέρα ;; Εγώ είμαι εγώ κι όχι κάποιος άλλος .

·         Σωστά παιδί μου , άρα εσύ αποφασίζεις και καθορίζεις τα όρια της ελευθερίας σου .

·         Ναι πατέρα !

Έτσι όπως τα λες είναι !

·         Έχει η ελευθερία όρια , παιδί μου ;

·         Νομίζω ναι , πατέρα .

·         Άρα πόσο ελεύθερος είναι κάποιος που κινείται μέσα σε όρια ;

Το παιδί σάστισε προς στιγμήν και φάνηκε να μην μπορεί να απαντήσει σε μια τέτοια ερώτηση .Περπάτησαν για λίγο σιωπηλοί και μετά ρώτησε :

·         Εξήγησε μου πατέρα τι εννοείς .

Κι εκείνος του είπε :

·         Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή .

Όταν ο άνθρωπος κινείται στο σκοτάδι έχει στραμμένη την προσοχή του συνέχεια στο έδαφος για να του εξασφαλίσει σταθερότητα και να μην πέσει.
Κάποια στιγμή όταν έχει πια συνηθίσει στο σκοτάδι και νοιώθει μια σχετική ασφάλεια , αισθάνεται « ελεύθερος » και σηκώνει δειλά δειλά το βλέμμα του στον ορίζοντα .

Εκεί αντιλαμβάνεται το εύρος τους σκότους που τον περιβάλει και φανερά απογοητευμένος ψάχνει κάτι να δει για να νιώσει ελπίδα .

Τότε βρίσκει το θάρρος και σηκώνει το βλέμμα του ψηλά στον ουρανό και αντικρίζει τα φωτεινά λαμπυρίσματα των αστεριών .

Είναι το πρώτο φώς που βλέπει και νομίζει ότι αυτή είναι η αλήθεια .

Φανερά ενθουσιασμένος συνεχίζει να κοιτά τον ουράνιο θόλο θαυμάζοντας τα άστρα και κάποια στιγμή εμφανίζεται η σελήνη , που μέρα με την ημέρα μεγαλώνει το φώς της και κάποια στιγμή γίνεται τόσο φωτεινή που τα περισσότερα αστέρια , πλην ολίγων εξαιρέσεων , χάνονται μπροστά στο φέγγος της .
Τότε αναθεωρεί ξανά και νομίζει ότι η Αλήθεια είναι αυτό το μεγάλο και λαμπερό αστέρι , μέχρις ότου εξαφανιστεί από μπροστά του και γεμάτος έκπληξη και απογοήτευση νομίζει ότι το φώς χάνεται .

Έχει αρχίσει να σουρουπώνει πλέον και λέει ο γιός στον πατέρα .

·         Πατέρα , τι σχέση έχουν αυτά με το θέμα μας ;

·         Κάτσε και συλλογίσου παιδί μου !

Θα ήθελα όμως τώρα να μου περιγράψεις αυτό το όμορφο λουλούδι .

·         Ποιο πατέρα ;

·         Να αυτό που είναι στα πόδια σου .

·         Μα πατέρα νομίζω ότι έχουμε ξεφύγει τελείως από το θέμα μας .

Εκείνος αρχίζει πάλι να γελά δυνατά .

·         Γιατί γελάς ;; Τι σχέση έχουν όλα αυτά ;; Σήμερα είσαι πολύ περίεργος πατέρα .

·         Μπορείς να το περιγράψεις , παιδί μου ;;

Το παιδί φανερά ενοχλημένο και απογοητευμένο λέει :

·         Είναι μια μαργαρίτα .

·         Όμορφα , μπορείς να κάνεις μια αναλυτική περιγραφή .

·         Υποθέτω ότι έχει ρίζες που δεν μπορώ να δώ , συνεχίζει ο κορμός που έχει πράσινο χρώμα με λεπτές λευκές ίνες , πάνω ψηλά είναι το λουλούδι που έχει περιμετρικά λευκά πέταλα και στο κέντρο είναι κίτρινο !!!

·         Μάλιστα . Για πες μου , περιγράφεις αυτό που βλέπεις τώρα ή αυτό που έχεις σαν εικόνα ;

·         Δηλαδή ;

·         Να , έχει ήδη βραδιάσει και η μαργαρίτα δεν φαίνεται να έχει τα χρώματα που περιγράφεις .

Ο κορμός δεν έχει πράσινο χρώμα , ούτε μπορώ να δώ τις λευκές λεπτές ίνες στον κορμό της !

Επίσης τα πέταλα δεν φαίνονται λευκά όπως και το κέντρο κάθε άλλο παρά κίτρινο είναι !

·         Ναι πατέρα έχεις δίκιο αλλά αυτή είναι η φυσιολογία του λουλουδιού !

·         Αυτό που είπες ισχύει παιδί μου , αλλά δεν είναι η ακριβής περιγραφή αυτού που βλέπεις !
Είναι η εικόνα που έχεις καταγράψει στην μνήμη σου και σε εμποδίζει να δεις αυτό που είναι τώρα !

·         Πατέρα , σήμερα είσαι πολύ παράξενος , τι έχεις πάθει ;

Εκείνος γελάει πάλι δυνατά και του λέει :

·         Παιδί μου , αυτή είναι η σύγχυση του ανθρώπου που δεν έχει ανατείλει ο Ήλιος του και δεν έχει Διάκριση του φαινομενικού από το Ουσιαστικό !
Προβάλλει την εικόνα που έχει σχηματίσει για τα πράγματα και χάνεται μέσα σε θεωρίες , σοφιστείες και πρακτικές άνευ ουσίας !

Είπες : « Υποθέτω ότι έχει ρίζες που δεν μπορώ να δώ  » …
Αυτή η φράση δηλώνει την πραγματική κατάσταση και τον τρόπο που θα κατανοήσεις αυτό που νομίζεις ότι βλέπεις !
Αναρωτήσου , πόσο ελεύθερο σε καθιστά αυτό ;

·         Πατέρα , σήμερα είσαι καυστικός και δυσκολεύομαι να σε εννοήσω !

Έχει ήδη βραδιάσει και ο πατέρας προτρέπει τον γιο του να ξεκινήσουν για την επιστροφή στο σπίτι .

Ο γιός λέει στον πατέρα :

·         Ας πάμε γρήγορα σπίτι , γεμίζει ο ουρανός με σύννεφα και μάλλον σὐντομα θα βρέξει !

Ο πατέρας ρίχνει ένα ακόμα αινιγματικό χαμόγελο και λέει :

·         Ξέρεις παιδί μου , όταν βρέχει και μαλακώνει το χώμα είναι εύκολο να ψάξεις και να ανακαλύψεις διαμάντια !

·         Ναι το γνωρίζω αυτό .

·         Όμορφα , γιατί τώρα που θα αρχίσει η βροχή καλό είναι να ψάξεις να βρεις κανένα .

·         Μα πατέρα υπάρχουν εδώ στο βουνό διαμάντια ;

·         Παντού υπάρχουν παιδί μου αρκεί να θέλεις να σκάψεις και να ψάξεις !

·         Θέλω πατέρα και αν βρω διαμάντια θα είμαστε επιτέλους πλούσιοι , έτσι θα μπορέσουμε να κατέβουμε στον κάμπο μαζί με τους άλλους ανθρώπους , να ζήσουμε ευτυχισμένοι !

Ο πατέρας τον κοιτάζει και παραμένει σιωπηλός για άλλη μια φορά !

Καθώς περπατούν , μεγάλα σύννεφα σκεπάζουν τον έναστρο ουρανό και ακολουθούν λάμψεις κεραυνών που δημιουργούν έναν απόκοσμο θόρυβο .
Η βροχή αρχίζει να πέφτει με ορμή στο έδαφος .

Τότε ο πατέρας λέει :

·         Τώρα παιδί μου , τώρα είναι η ώρα να σκάψεις και να ψάξεις !

Ο νεαρός γονατίζει στο βρεγμένο χώμα και με πάθος σκάβει βαθιά με τα χέρια του .

Η βροχή πέφτει με ορμή επάνω του και τον δυσκολεύει στην εργασία του , όμως , ο πατέρας είναι δίπλα του να τον εμψυχώνει και να τον παροτρύνει να συνεχίσει !

Σκάβει , ψάχνει για πολύ ώρα αλλά δεν βρίσκει τίποτα και του αποκρίνεται :

·         Πατέρα εδώ δεν υπάρχει τίποτα , να ψάξω αλλού ;

·         Φυσικά παιδί μου , συνέχισε όπως επιθυμείς !

Έτσι το παιδί συνεχίζει να ψάχνει σε διάφορα σημεία , τα χέρια του έχουν μουλιάσει από το νερό και τραυματίζονται από το σκάψιμο στο χώμα , αλλά , η επιθυμία του να βρει διαμάντια είναι μεγάλη !

Ψάχνει με μανία να βρει κάποιο , αλλά , τίποτα !

Η κούραση κάνει αισθητή την παρουσία της  και αρχίζει να διαφαίνεται εκνευρισμός και απογοήτευση .

Ξαφνικά , μέσα από τις βροντές και τον θόρυβο της βροχής , ακούει τον πατέρα του να γελάει δυνατά !

Εκεί τον πλημμυρίζει ένας βαθύς θυμός .

Σηκώνεται πάνω και αρχίζει να φωνάζει στον πατέρα του :

·         Έτσι ε ; Γελάς ; Γελάς γιατί σε πίστεψα ο ανόητος !

Ήταν λάθος μου που σε πίστεψα πατέρα , ήταν λάθος μεγάλο που νόμισα ότι θα βρω διαμάντια στο βουνό !

Ο πατέρας ακούγοντας τον γιό του να λέει αυτές τις κουβέντες τον κοιτάζει σιωπηλός !

Τον πλησιάζει , ακουμπά το χέρι του στον ώμο του και του λέει :

·         Έλα γιέ μου ! Είναι ώρα να πάμε σπίτι !

Ο γιος κουρασμένος , με εμφανώς θυμωμένη διάθεση και απογοήτευση κατεβάζει το κεφάλι και περπατά δίπλα στον πατέρα του !

Μόλις φτάνουν στο σπίτι πάει κατευθείαν στο δωμάτιο του και χωρίς να πει λέξη κλείνει με δύναμη την πόρτα .

Ξαπλώνει για να κοιμηθεί , αλλά , η υπερένταση δεν τον αφήνει να ησυχάσει .

Νιώθει βαθιά πληγωμένος από την παράλογη και ακατανόητη συμπεριφορά του πατέρα του και προσπαθεί να καταλάβει γιατί του φέρθηκε με τόσο δυσάρεστο τρόπο .

Όλα όσα συνέβησαν εκείνη την ημέρα γυρνούν στο μυαλό με φρενήρεις ρυθμούς .

Σηκώνεται τελικά από το κρεβάτι , στέκεται δίπλα στο παράθυρο ατενίζοντας τον συννεφιασμένο ουρανό .

Οι αστραπές φωτίζουν το σκοτεινό τοπίο και εκείνη την στιγμή του έρχεται στο μυαλό η αινιγματική φράση που είπε ο πατέρας του στην αρχή της παράξενης αυτής  περιπέτειας .

« Όταν είμαι σιωπηλός , να ανησυχείς

   Όταν δρω δυναμικά , να γελάς

   Όταν μιλάω γαλήνια , έχε την Θύρα ανοιχτή »

Μόλις ηρέμησε κατάλαβε ότι η συμπεριφορά του πατέρα του είχε σχέση με αυτά τα λόγια !

Συνειδητοποίησε ότι ο πατέρας του κατά την διάρκεια του περιπάτου ήταν σιωπηλός , γελούσε δυνατά και μετά μιλούσε με γαλήνιο ύφος !

Τότε αναρωτήθηκε :

·         Μήπως προσπάθησε να μου πει κάτι με αυτήν την συμπεριφορά ;;

Με αυτό το ερώτημα να βασανίζει τις σκέψεις του , κάθισε να βάλει όλα όσα είχαν συμβεί σε μια σειρά ξεκινώντας από την αρχή !

·         « Μίλησα για αυτά που έμαθα στον κάμπο και με άκουγε σιωπηλός .

   Τον ρώτησα την γνώμη του για αυτά και άρχισε να γελά και να πετά πέτρες .

    Μετά μου αφηγήθηκε με ηρεμία αλλόκοτες ιστορίες . »

Δεν μπόρεσε να κατανοήσει την σύνδεση όλων αυτών των γεγονότων , αλλά , υπήρχε μια αμυδρή υποψία στην άκρη του μυαλού του , ότι εδώ συνέβαινε κάτι πέρα από τα όρια της αντίληψής του !

Οι αστραπές και οι βροντές συνέχισαν να φωτίζουν τον ουρανό και ξαφνικά του ήρθε άλλη μια αινιγματική φράση που είπε ο πατέρας του …

« « Υποθέτω ότι έχει ρίζες που δεν μπορώ να δώ  » …
Αυτή η φράση δηλώνει την πραγματική κατάσταση και τον τρόπο που θα κατανοήσεις αυτό που νομίζεις ότι βλέπεις !
Αναρωτήσου , πόσο ελεύθερο σε καθιστά αυτό . »

Δεν έβγαζε νόημα . Όλα ήταν τόσο θολά και σκοτεινά όπως ο ουρανός !

Η νύχτα περνούσε με γοργό ρυθμό .

Λίγο πριν την αυγή ο ουρανός καθάρισε από τα σύννεφα ,  η βροχή και οι αστραπές σταμάτησαν .

Μια βαθιά σιωπή πλημμύρισε την πλάση , τόσο βαθιά , που μπορούσε να ακούσει το απαλό θρόισμα από τα φύλλα των δέντρων καθώς τα χάιδευε το ανεπαίσθητο αεράκι !

Το κρύο ήταν τόσο τσουχτερό που διαπερνούνε τους πέτρινους τοίχους και το κουρασμένο κορμί του με αποτέλεσμα να τον πιάσει ένα βαθύ ρίγος .

Ακόμα δεν μπορούσε να καταλάβει όλα όσα συνέβησαν .

Προσπαθούσε απεγνωσμένα να βγάλει νόημα αλλά τίποτα .

Η απογοήτευση σε συνδυασμό με την σιωπή και το τσουχτερό κρύο ήταν ένα δυσβάσταχτο φορτίο που δεν μπορούσε να διαχειριστεί !

Εκείνη την στιγμή θυμήθηκε την τελευταία τραυματική εμπειρία που είχε .

Την στιγμή που έψαχνε , έψαχνε , έψαχνε , μέσα στις λάσπες και την βροχή για τα διαμάντια που ποτέ δεν βρήκε .

Με την θύμηση αυτού του γεγονότος πήγε να αναζωπυρωθεί ο θυμός του , αλλά εκείνη την στιγμή κοίταξε έξω από το παράθυρο και συνέβη κάτι μαγικό !

Ο Ήλιος άρχισε να ανατέλλει και όταν του χάιδεψε το πρόσωπο άρχισε να βλέπει πράγματα που δεν είχε ξαναδεί ποτέ !

Έβλεπε τα πουλιά να πετάνε ψηλά στον ουρανό και να ψέλνουν ύμνους χαράς !

Τα δέντρα να κουνάνε τον κορμό τους χαιρετίζοντας τον Ήλιο !

Τα ζώα του βουνού να κοιτάνε με θαυμασμό και ευγνωμοσύνη την νέα μέρα που άρχιζε !

Πολύχρωμες πεταλούδες να χορεύουν σε γιορτινούς ρυθμούς !

Εκείνη ακριβώς την στιγμή εννόησε αυτά που συνέβησαν την προηγούμενη μέρα !

Ήταν όλα πλέον τόσο ξεκάθαρα και σε τάξη μες τον νου του που αισθάνθηκε μια βαθιά , πηγαία , ανέκφραστη ειρήνη να αναβλύζει από μέσα του !

Έτρεξε να βρει τον πατέρα του , να του πει ότι τελικά εννόησε !!!

·         Πατέρα , Πατέρα , Πατέρα !!!

Φώναζε ο μικρός τρέχοντας προς το μέρος του !

Ο Πατέρας , που ήταν στην αυλή του σπιτιού χαμογέλασε , άνοιξε τα χέρια του και υποδέχτηκε τον αγαπημένο του υιό στην αγκαλιά του !!!

·         Πατέρα εννόησα !

·         Πες μου , μονάκριβέ μου  !

·         Ελευθερία βούλησης είναι να Είσαι ελεύθερος βουλήσεως !!!

            
 Ο Πατέρας χαμογέλασε και είπε :

·        Αγαπημένο μου παιδί , αυτή είναι η κορωνίς των Διαμαντιών που έχεις μέσα σου !

Είσαι ένας Άξιος Οδοκαθαριστής που εισήλθε στην Οδό της Ζωής !!!

Αυτή που δεν έχει ούτε σύννεφα , ούτε βροχές , ούτε λάσπες !

Είσαι πλέον Ελεύθερος !!!

Χαράλαμπος Γιαννόπουλος  (  Χαράλαμπος Γιαννόπουλος )